اینکوترمز چیست؟

اینکوترمز یک کلمه مرکب است که از ترکیب سه کلمه انگلیسی International Commercial Terms به معنی اصطلاحات بین‌المللی بازرگانی تشکیل شده است و به صورت گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اصطلاحات برای تفکیک هزینه‌ها و مسئولیت ها بین فروشنده و خریدار استفاده می‌شوند.
اینکوترمز به مسائل مرتبط با حمل کالا از فروشنده به خریدار پاسخ می‌دهد. مسائلی شامل حمل کالاها، ترخیص کالاها، واردات و صادرات کالاها، اینکه چه کسی مسئول پرداخت می‌باشد و اینکه ریسک جابجایی و انتقال کالا در مراحل مختلف حمل بر عهده چه کسی می‌باشد. اصطلاحات مختلف اینکوترمز معمولاً با ذکر مکان های جغرافیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد نه عناوین مرتبط با جابجایی. اینکوترمز توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی Internationa Chamber Of Commerce تهیه و تدوین شده است. اینکوترمز به چهار گروه زیر با اصطلاحات وابسته به هر گروه تقسیم شده است:

مراحل ترخیص کالا

بیشتر بخوانید

قواعد اینکوترمز شامل مجموعه ۶۶ تایی از اصطلاحات اختصاری ۹ حرفی شامل موارد زیر است که انعکاس دهنده رفتارهای استاندارد بین طرفین قرارداد در یک معامله خریدوفروش است.
EXW ،FCA ،CPT ،CIP ،DAP ،DPU ،DDP، FOB ،FAS ،CFR ،CIF

1. گروه E -: تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ
(Ex Works (named place
تحویل در محل کار (محل تعیین شده)
«تحویل در محل کار» به معنای آن است که فروشنده کالا را در محل خود (کارگاه، کارخانه، انبار و غیره) در اختیار خریدار قرار می‌دهد و همینجا وظیفه‌اش به پایان می‌رسد. به خصوص وی مسوولیتی در مورد بارگیری کالا بر روی وسیله نقلیه‌ای که خریدار فراهم کرده یا ترخیص کالا برای صادرات ندارد مگر آن که جز این توافق شده باشد. خریدار کلیه هزینه‌ها و خطرات ناشی از بردن کالا از محل کار فروشنده به مقصد مورد نظر را متحمل می‌شود لذا این اصطلاح بیان‌گر حداقل تعهد برای فروشنده است.
این اصطلاح نباید هنگامی که خریدار قادر نیست به طور مستقیم یا غیرمستقیم تشریفات صادرات را انجام دهد مورد استفاده قرار گیرد. در چنین شرایطی باید از تحویل به حمل کننده (FCA) استفاده شود.

2.گروه F –: تحویل کالا به خریدار بدون پرداخت کرایه حمل در مبدأ
(FCA (Free Carrier
تحویل به حمل کننده (محل تعیین شده)
«تحویل به حمل کننده» به معنای آن است که تعهد فروشنده به تحویل، هنگامی که وی کالا را برای صدور از گمرک ترخیص و در محل یا نقطه تعیین شده در اختیار حمل کننده‌ای می‌گذارد که خریدار تعیین کرده است به اتمام می‌رسد. اگر نقطه دقیقی از سوی خریدار مشخص نشده باشد، فروشنده می‌تواند نقطه‌ای را در محل یا محدوده‌ای که کالا در اختیار حمل کننده قرار خواهد گرفت انتخاب کند.
(FAS (Free Alongside Ship
تحویل در کنار کشتی (بندر بارگیری تعیین شده)
«تحویل در کنار کشتی» به معنای آن است که وظایف فروشنده در مورد تحویل هنگامی به پایان می‌رسد که کالا در بندر بارگیری تعیین شده روی اسلکه یا دوبه‌ها قرار گیرد. یعنی آن که از این لحظه به بعد خریدار باید کلیه هزینه‌ها و مسوولیت فقدان یا خسارت وارده به کالا را تقبل کند.
در اصطلاح FAS خریدار ملزم به ترخیص کالای صادارتی است. هنگامی که خریدار نمی‌تواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم تشریفات صدور را انجام دهد این اصطلاح را نباید به کار برد.
(FOB (Free On Board
تحویل روی عرشه ( بندر بارگیری تعیین شده )
«تحویل روی عرشه» به معنای آن است که وظیفه فروشنده در مورد تحویل کالا هنگامی به پایان می‌رسد که کالا در بندر حمل تعیین شده از نرده کشتی گذشته باشد. یعنی این که از این نقطه به بعد خریدار باید کلیه هزینه‌ها و مسوولیت فقدان یا خسارت وارده به کالا را تقبل کند.
اصطلاح FOB فروشنده را به ترخیص کالای صادراتی ملزم می‌کند. این اصطلاح را فقط می‌توان برای حمل دریایی یا آب راه داخلی به کار برد. در مواقعی که نرده کشتی کاربرد عملی ندارد از قبیل حمل با کشتی‌های رو ـ رو با کانتینریه کار بردن اصطلاح FCA «تحویل به حمل کننده» مناسب‌تر است.

3. گروهC -: تحویل کالا در مبدأ به خریداربا پرداخت کرایه حمل
(CFR (Cost and Freight
هزینه و کرایه حمل (بندر و مقصد تعیین شده)
«هزینه و کرایه حمل» به معنای آن است که فروشنده باید هزینه‌ها و کرایه حمل مورد نیاز برای آوردن کالا به بندر مقصد تعیین شده را بپردازد، ولی مسوولیت فقدان یا خسارت وارده به کالا همچنین هر گونه مخارج اضافی ناشی از حوادث بعد از تحویل روی عرشه، از زمانی که کالا از نرده کشتی در بندر بارگیری می‌گذرد از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود.
اصطلاح CFR فروشنده را ملزم می سازد که کالا را برای صدور ترخیص کند این اصطلاح را فقط برای حمل دریایی و آب راه داخلی می‌توان به کار برده در مواقعی که نرده کشتی کاربرد عملی نداشته باشد، مثل مواقع حمل با کشتی‌های رو ـ رو یا کانتینر، استفاده از اصطلاح CPT (کرایه حمل پرداخت شده تا) مناسب‌تر است.
(CIF (Cost, Insurance and Freight
هزینه، بیمه و کرایه حمل (بندر مقصد تعیین شده)
«هزینه، بیمه و کرایه حمل» به معنای آن است که فروشنده وظایفی شبیه به CFR (هزینه و کرایه حمل) دارد، مضاف بر این که باید برای خطراتی که خریدار را در مورد فقدان یا خسارت وارده بر کالا در خلال حمل تهدید می‌کند بیمه دریایی تهیه کند فروشنده قرارداد بیمه را منعقد می‌کند و حق بیمه را می‌پردازد.
خریدار باید توجه داشته باشد که تحت اصطلاح CIF فروشنده فقط ملزم به گرفتن حداقل پوشش بیمه‌ای است. اصطلاح CIF فروشنده را ملزم به ترخیص کالا برای صدور می‌کند.
این اصطلاح را فقط می‌توان برای حمل دریایی و آب‌راه داخلی به کار برد. در مواقعی که نرده کشتی کاربرد عملی نداشته باشد از قبیل حمل کالا با کشتی‌های رو ـ رو با کانتینر استفاده از اصطلاح CIP (حمل و بیمه پرداخت شده) مناسب‌تر است.
(CPT (Carriage Paid To
کرایه حمل پرداخت شده تا (مقصد تعیین شده)
«کرایه حمل پرداخت شده تا» به معنای آن است که فروشنده کرایه حمل کالا تا مقصد تعیین شده را می‌پردازد. مسوولیت فقدان یا خسارت وارده بر کالا، همچنین هر گونه هزینه‌های اضافی ناشی از حوادثی که برای حمل کننده رخ می‌دهند از زمانی که کالا تحت نظارت حمل کننده در آمد از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود.
«حمل کننده» یعنی هر شخصی که اجرا یا فراهم کردن مقدمات اجرای حمل از نوع راه آهن، جاده‌ای، دریایی، هوایی، آب‌راه داخلی، با حمل مرکب را در یک قرارداد حمل تعهد می‌کند.
در صورتی که از حمل کنندگان دیگری هم برای حمل کالا به مقصد توافق شده استفاده شود، با تحویل کالا به اولین حمل کننده مسوولیت از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود این اصطلاح را می‌توان برای هر نوع حملی از جمله حمل مرکب به کار برد.
(CIP (Carriage and Insurance Paid to
کرایه حمل و بیمه پرداخت شده تا (محل تعیین شده در مقصد)
«کرایه حمل و بیمه پرداخت شده تا» به معنای آن است که فروشنده وظایفی شبیه به مورد اصطلاح کرایه حمل پرداخت شده تا (CPT) را دارد به اضافه این که باید برای خطراتی که طی مدت حمل خریدار را از حیث فقدان یا ورود خسارت به کالا تهدید می‌کند نیز بیمه محموله تهیه کند. فروشنده قرارداد بیمه را منعقد می کند و حق بیمه را می پردازد.
خریدار باید توجه داشته باشد که تحت اصطلاح CIP فروشنده فقط ملزم به گرفتن حداقل پوشش بیمه‌ای است. اصطلاح CIP فروشنده را ملزم به ترخیص کالا برای صدور می‌کند،
این اصطلاح را می‌توان برای هر نوع حمل از جمله حمل مرکب به کار برد.

4. گروهD – : تحویل کالا در مقصد
(DAF (Delivered At Frontier
تحویل در مرز (محل تعیین شده)
«تحویل در مرز» به معنای آن است که وظیفه فروشنده در مورد تحویل کالا هنگامی به پایان می‌رسد که کالا را برای صدور ترخیص کند و در نقطه یا محل تعیین شده در مرز، اما قبل از مرز گمرکی کشور هم‌جوار در اختیار بگذارد. اصطلاح «مرز» را می‌توان برای هر مرزی از جمله مرز کشور محل صدور به کار برد. بنابراین اهمیت حیاتی دارد که مرز مورد نظر همواره با ذکر نقطه و محل دقیقاً در اصطلاح تعریف می‌شود.
این اصطلاح عمدتاً در حمل نوع راه آهن یا جاده‌ای استفاده می‌شود، ولی برای هر نوع حملی می‌توان آن را به کار برد.
(DES (Delivered Ex Ship
تحویل از کشتی (بندر مقصد تعیین شده)
«تحویل از کشتی» به معنای آن است که وظیفه فروشنده در مورد تحویل هنگامی به پایان می‌رسد که کالا را قبل از ترخیص برای ورود در بندر مقصد تعیین شده روی عرشه کشتی در اختیار خریدار قرار دهد. فروشنده باید کلیه هزینه‌ها و خطرات ناشی از آوردن کالا به بندر مقصد تعیین شده را تقبل کند این اصطلاح را فقط برای حمل دریایی یا آب‌راه داخلی می توان به کار برد.
(DEQ (Delivered Ex Quay
تحویل در اسکله (عوارض پرداخت شده) (بندر مقصد تعیین شده)
«تحویل در اسکله (عوارض پرداخت شده)» به معنای آن است که وظیفه فروشنده در مورد تحویل کالا هنگامی به پایان می‌رسد که کالا را پس از ترخیص برای ورود در اسکله (بارانداز) بندر مقصد تعیین شده، در اختیار خریدار قرار دهد. فروشنده باید کلیه مسوولیت‌ها و هزینه‌ها، شامل عوارض، مالیات‌ها و سایر مخارج تحویل کالا در این حمل را تقبل کند.
در صورتی که فروشنده مستقیم و یا غیرمستقیم قادر به دریافت پروانه ورود نیست، نباید این اصطلاح را به کار برد. اگر طرفین بخواهند که خریدار کالا را برای ورود ترخیص کند و عوارض را بپردازد باید عبارت «عوارض پرداخت نشده» (DDU) را به جای «عوارض پرداخت شده» به کار برد. اگر طرفین بخواهند که پرداخت بعضی هزینه‌های مربوط به واردات کالا (از قبیل مالیات ارزش افزوده VAT) را از وظایف فروشنده خارج کنند باید با افزودن این عبارات منظور را مشخص کنند؛ «تحویل در اسکله مالیات ارزش افز.وده پرداخت نشده» (….در بندر مقصد تعیین شده). این اصطلاح را فقط برای حمل دریای یا آب‌راه داخلی می‌توان به کار برد.
(DDU (Delivered Duty Unpaid
تحویل در مقصد بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی (محل مقصد تعیین شده)
«تحویل عوارض پرداخت نشده» به معنای آن است که وظیفه فروشنده در مورد تحویل کالا هنگامی به پایان می‌رسد که کالا را در محل تعیین شده در کشور مورد نظر در اختیار خریدار قرار دهد. فروشنده باید کلیه مسوولیت‌ها و هزینه‌های ناشی از آوردن کالا به محل مذکور (به جز عوارض، مالیات‌ها، و دیگر مخارج رسمی قابل پرداخت به هنگام ورود)، همچنین هزینه‌ها و مسوولیت‌های انجام تشریفات گمرکی کالا را تقبل کند. خریدار باید هر گونه مخارج اضافی را پرداخت و هر گونه مسوولیت ناشی از قصور در ترخیص به موقع کالا برای ورود را تقبل کند.
اگر طرفین بخواهند که فروشنده تشریفات گمرکی را انجام دهد و کلیه هزینه‌ها و مسوولیت‌های ناشی از آن را تقبل کند، باید با افزودن عباراتی این منظور را مشخص کنند.
اگر طرفین بخواهند که وظایف فروشنده برخی از هزینه‌های قابل پرداخت به هنگام ورود کالا از قبیل مالیات ارزش افزوده (VAT) را نیز شامل شود، باید با افزودن این عبارات منظور را مشخص کنند «تحویل عوارض پرداخت نشده، مالیات ارزش افزوده پرداخت شده (محل مقصد تعیین شده). این اصطلاح را می‌توان بدون در نظر گرفتن نوع حمل کالا به کار برد.
(DDP (Delivered Duty Paid
تحویل در مقصد با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی (محل مقصد تعیین شده)
«تحویل عوارض پرداخت شده» به معنای آن است که وظیفه فروشنده در مورد تحویل کالا هنگامی به پایان می‌رسد که کالا را در محل تعیین شده در کشور مورد نظر در اختیار خریدار قرار دهد. فروشنده باید کلیه خطرات و هزینه‌های ناشی از حمل کالا به محل مذکور، شامل عوارض، مالیات‌ها، و سایر هزینه‌های پس از ترخیص کالا برای ورود را تقبل کند. اصطلاح EXW (تحویل در محل کار) بیان‌گر حداقل وظیفه برای فروشنده است، در حالی که DDP (تحویل عوارض پرداخت شده) برای فروشنده بیشترین وظیفه را به همراه دارد. در صورتی که فروشنده مستقیم یا غیر مستقیم قادر به دریافت پروانه ورود نیست، نباید این اصطلاح را به کار برد.
اگر طرفین بخواهند که خریدار کالا را برای ورود ترخیص کند و عوارض را بپردازد اصطلاح DDU (تحویل عوارض پرداخت نشده) را باید به کار برد.
اگر طرفین بخواهند که پرداخت بعضی از هزینه‌های قابل پرداخت به هنگام وورد کالا از قبیل مالیات ارزش افزوده (VAT) را از وظایف فروشنده خارج کنند، باید با افزودن این عبارات منظور را مشخص کنند؛ «تحویل عوارض پرداخت شده، مالیات ارزش افزوده پرداخت نشده (… محل مقصد تعیین شده)». این اصطلاح را می‌توان بدون در نظر گرفتن نوع حمل کالا به کار برد.

در ادامه،ما به اینکوترمز ۲۰۲۰ نگاهی عمیق خواهیم داشت. ما به تعریف اینکوترمز و منشا آن و نحوه عملکرد و کاربرد این اصطلاحات و سودی که طرفین معامله بین المللی بازرگانی از آنها می برند می پردازیم.

کالای متروکه چیست؟

بیشتر بخوانید

اینکوترمز ۲۰۲۰ چیست؟ 

اینکوترمز برای اولین بار در سال ۱۹۳۶ توسط اتاق بازرگانی بین‌ المللی International Chamber Of Commerce تهیه و تدوین شده‌است و نام آن Incoterms 1936 بود. از آن زمان، اینکوترمز به یک استاندارد قراردادی قابل قبول در سراسر جهان تبدیل شده است.  این اصطلاحات برای تفکیک هزینه‌ها و مسئولیت‌ها بین فروشنده و خریدار استفاده می‌شود.
 آنها در هر دوره مجددا به روز می شوند تا رویدادهای تازه تجارت بین المللی و تغییرات آن را پوشش دهند. این به روز رسانی ها تاکنون در سال های ۱۹۵۳ ، ۱۹۶۷ ، ۱۹۷۶ ، ۱۹۸۰ ، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ اجرا شده است.

قواعد اینکوترمز چه کاربردی دارند؟

قواعد اینکوترمز این موارد را روشن میکنند:

• مسئولیتها : خریدار و فروشنده هرکدام چه کاری را باید انجام دهند، مثالً، چه کسی برای حمل و نقل و بیمه کالا باید اقدام کند یا چه کسی اسناد حمل و نقل و پروانه واردات و صادرات را فراهم میکند.
• ریسک: کجا و چگونه فروشنده کالا را تحویل میدهد، به عبارت دیگر، در کجا ریسک از فروشنده به خریدار منتقل میشود.
• هزینه ها: کدامیک از طرفین مسئول چه هزینه هایی است، برای مثال، هزینه حمل و نقل، بسته بندی، بارگیری یا تخلیه، و یا هزینه های مربوط به ایمنی.

قواعد اینکوترمز چه کاربردی ندارند؟

قواعد اینکوترمز به هیچ وجه جایگزینی برای یک قرارداد خریدوفروش نیستند. این قواعد بیانگر رفتارهای تجاری خاص برای نوعی خاص از کالا نیستند و کاربرد آنها برای هر نوع کالایی است. این قواعد میتوانند به همان ترتیب که برای محموله سنگ آهن به صورت فله استفاده میشوند، برای ۵ کانتینر تجهیزات الکترونیکی یا ۶۲ پالت گل تازه که به صورت هوایی حمل میشوند استفاده شوند.
قواعد اینکوترمز کاری به موارد زیر ندارند:
_قراردادی برای خریدوفروش وجود دارد یا خیر
_مشخصات کالای خریداری یا فروخته شده چیست
_زمان، مکان، روش یا واحد پولی پرداخت بها به چه ترتیب است
_روشهای قابل حصول برای فسخ قرارداد خریدوفروش چیست
_عواقب تأخیر و سایر روشهای تخطی از الزامات قراردادی
_تأثیر تحریمها
_تغییر تعرفه ها
_ممنوعیتهای صادرات و واردات
_فورس ماژور (قوه قهریه )
_حقوق مالکیت قانونی
_روش، محل دادرسی، یا قانون ناظر بر قرارداد در صورت بروز اختلاف

شاید مهمترین نکتهای که لازم باشد در مورد اینکوترمز روی آن تأکید شود این باشد که قواعد اینکوترمز به مسائل مربوط به انتقال مالکیت کالای فروخته شده به هر نحوی از انحاء سروکار ندارد. اینها مواردی هستند که طرفین قرارداد لازم است در مورد آنها تمهیدات مشخصی در قرارداد اتخاذ کنند. عدم توجه به این موضوع در صورت بروز ااختلاف در اجرا یا تخطی از موارد قرارداد، میتواند باعث پدید آمدن مشکلاتی شود. در حقیقت، قواعد اینکوترمز 2020به خودی خود قرارداد خریدوفروش نیستند. این قواعد فقط به عنوان بخشی از قرارداد در قرارداد گنجانده میشوند.

نحوه استفاده از قاعده اینکوترمز ۲۰۲۰ 

اگر طرفین بخواهند از قاعده اینکوترمز ۲۰۲۰ استفاده کنند ، بهترین روش برای روشن ساختن قراردادهای فروش و اسناد صادراتی آنها به شرح زیر است:

قانون انتخابی اینکوترمز  +  نام بندر ، یا محل  +  اینکوترمز ۲۰۲۰

مثال:  CIF ، شانگهای ، اینکوترمز ۲۰۲۰
DAP ، آدرس ، اینکوترمز ۲۰۲۰

تفاوت اصلی بین اینکوترمز ۲۰۲۰ و اینکوترمز ۲۰۱۰

1.  اصطلاح تحویل در ترمینال ( DAT ) به تحویل در محل تخلیه شده ( DPU ) تغییر کرده است. این تغییر نام حاکی از این واقعیت است که تحویل می تواند در هر مکانی اتفاق بیفتد، و دیگر ضرورتی برای تحویل بار فقط در یک ” ترمینال ” حمل و نقل نیست و کالا در مقصد مورد نظر می تواند تخلیه شود.
2.  بیمه حمل و نقل : برای قانون CIP ( حمل و بیمه پرداخت می شود )، سطح پوشش مورد نیاز ( مگر در مواردی که در توافقنامه مورد دیگری تعیین شده باشد ) کلاس ( A ) در نظر گرفته شده است، که سطح پوشش بالاتری از سطح پوشش بیمه کلاس © در اینکوترمز ۲۰۱۰ است. برای قانون CIF ، تغییری صورت نگرفته است و در سطح پوشش بیمه کلاس ( C ) باقی مانده است.
3. اینکوترمز ۲۰۲۰ تلاش می کند تا بر اساس FCA در رابطه با صدور بارنامه با درج عبارت On Board به فروشنده کمک کند. طرفین معامله می توانند موافقت کنند که در صورت نیاز خریدار قبض بارگیری را برای فروشنده صادر کند.
4. قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ اکنون وضعیتی را پوشش می دهد که خریدار یا فروشنده ، کالا را بدون استفاده از خدمات شخص ثالث با استفاده از وسایل نقلیه خود حمل کند.

تعریف اصطلاحات اینکوترمز ۲۰۲۰

از آنجا که هر یک از اینکوترمز های مختلف وظایف فروشنده و خریدار را در معامله در نقاط مختلف طی مسیر حمل و نقل مشخص می کنند، برخی از اینکوترمز ها برای برخی از حالت های حمل و نقل کاربرد بیشتری دارند.
هر یک از ۱۱ اصطلاح اینکوترمز ۲۰۲۰ بر اساس شیوه حمل و نقل در ادامه مقاله توضیح خواهیم داد.

قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ برای همه شیوه های حمل و نقل
Ex Works : EXW
تعریف : تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدا ( محل کار ). در این روش فروشنده ، کالا را در محل تولید یا انبار کالا به خریدار تحویل می‌دهد و کلیه هزینه ها ، اعم از بارگیری ، حمل و نقل ، بیمه ، گمرک و ریسک خرابی کالا بر عهده خریدار است.
فروشنده در این روش تعهدات خود را تا زمان تحویل بار در مبدا انجام می دهد.
خریدار تمام ریسک و هزینه را از زمان دریافت محصولات در مبدا از فروشنده تا زمان تحویل محصولات به مقصد آن، بر عهده دارد می کند. فروشنده هیچ تعهدی برای بارگیری کالا یا ترخیص آنها برای صادرات کالا ندارد.

مسئولیت ها و ریسک ها
طبق قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ EXW به این معنی است که فروشنده وقتی کالا در دسترس خریدار قرار می دهد، معمولاً در محل فروشنده ، تعهدات خود را انجام داده است. فروشنده باید کالا ها را بطور مناسب یا مطابق آنچه در توافق بین هر دو طرف تعیین شده است بسته بندی کند. خریدار وظیفه بارگیری کالاهای موجود و حمل و نقل آنها و سایر موارد لازم برای رسیدن کالا به مقصد نهایی را بر عهده دارد.
ریسک و مسئولیت کالاها هنگام تحویل کالا در محل تعیین شده از فروشنده به خریدار منتقل می شود. این بدان معناست که اگر در حین بارگیری کالا توسط خریدار ، خسارت وارد شود حتی اگر فروشنده در بارگیری کمک کند، خریدار در معرض خطر است.
شیوه حمل ونقل
مطابق با اینکوترمز ۲۰۲۰ ، EXW برای هر شیوه حمل و نقلی قابل استفاده است. 
محل دقیق تحویل
طرفین معامله باید در قرارداد محل دقیق تحویل بار را تعیین کنند، اگر این محل به صورت دقیق و با توافق طرفین مشخص نشود ‌ممکن است فروشنده بار را در محلی تحویل دهد که ریسک بالاتری برای خریدار داشته باشد.
ریسک بارگیری توسط فروشنده
از زمانی که بار تحویل خریدار داده می شود، مسئولیت و ریسک بارگیری و تمام مراحلی که در ادامه طی می شود بر عهده خریدار خواهد بود و از فروشنده سلب مسئولیت می شود.
با وجودی که مطابق EXW ، کالا در محل انبار و یا تولید تحویل خریدار داده می شود، و همچنین فروشنده به جهت امکاناتی که در اختیار دارد بارگیری کالا را انجام می دهد، مسئولیت هر گونه آسیب وارده به کالا و یا از بین رفتن آن بر عهده خود خریدار خواهد بود.
به همین جهت توصیه می شود که دو طرف معامله توافقی برای بر عهده گرفتن ریسک از بین رفتن کالا صورت بگیرد. در صورتی که تمایلی به بر عهده گرفتن ریسک بارگیری کالا در محل فروشنده نداشته باشید می توانید از قاعده FCA استفاده کنید. مطابق قاعده FCA کالا در محل فروشنده تحویل خریدار داده می شود در حالی که ریسک بارگیری آن نیز بر عهده فروشنده است.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق EXW ، کالا در محل انبار فروشنده تحویل خریدار داده می شود و از آن پس فروشنده هیچ مسئولیتی در ادامه مسیر نخواهد داشت. بر این اساس طبیعتا فروشنده مسئولیتی در زمینه انجام مراحل صادرات کالا و ترانزیت آن نیز داشت و انجام این مراحل بر عهده خریدار است. بنابراین توصیه می شود از این اینکوترمز برای صادرات بین المللی کالا استفاده نکنید و بیشتر برای معاملات محلی و داخلی از آن بهره ببرید. و برای صادرات کالا ی بین المللی از قاعده FCA استفاده کنید که در آن هزینه و مسئولیت صادرات کالا بر عهده فروشنده است.

گروه F – تحویل کالا به خریدار بدون پرداخت کرایه حمل در مبدا :
این گروه شامل اصطلاحاتی است که به موجب آن فروشنده ، کالا را در محلی که خریدار تعیین کرده تحویل وی می‌دهد. مهم ترین روش‌های موجود در این گروه عبارت‌اند از:
FCA : مخفف اصطلاح Free Carrier
طبق قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ FCA به معنی تحویل کالا به حمل‌کننده در مبدا ( تحویل کالا داخل کامیون ، ریل و هواپیما ). با توجه به اینکه محل تحویل کشور فروشنده میباشد، بارگیری با خریدار است و نقطه ریسک محل بارگیری می‌باشد. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه با خریدار است (نه الزاماً).

  مسئولیت و ریسک ها
فروشنده وظیفه تحویل کالا در محل انبار خود یا در یک مکان مشخص را دارد. بر حسب محلی که برای تحویل کالا در نظر گرفته می شود مسئولیت بارگیری مشخص می شود، برای مثال اگر تحویل در انبار فروشنده صورت بگیرد، مسئولیت بارگیری بر عهده فروشنده است و در صورتی که تحویل در محلی به غیر از انبار فروشنده باشد، فروشنده مسئولیتی در قبال بارگیری نخواهد داشت. همچنین مسئولیت تحویل به بندر و الزامات امنیتی آن را بر عهده دارد. البته که خطر و ریسک بارگیری کالا بر عهده خریدار است.
همانطور که کمی قبل توضیح دادیم در نسخه اینکوترمز ۲۰۲۰ قاعده FCA طرفین معامله می توانند موافقت کنند که در صورت نیاز خریدار قبض بارگیری را برای فروشنده صادر کند.
از طرف دیگر، فروشنده و خریدار ممکن است توافق کنند که فروشنده کالا ها را به انباری غیر از انبار فروشنده مانند انبار حمل و نقل کالا یا پایانه حمل و نقل منتقل کند. انتقال خطر یا مسئولیت انتقال کالا ها از فروشنده به خریدار هنگام تحویل کالا در محل نامگذاری شده می باشد. در این حالت، خریدار وظیفه بارگیری کالا را بر عهده دارد.
در هر دو مورد، فروشنده باید کالاها را بطور مناسب یا مطابق آنچه در توافق بین دو طرف مشخص شده است، بسته بندی کند. علاوه بر این، فروشنده مسئولیت ترخیص صادرات کالا را نیز بر عهده دارد.
شیوه حمل ونقل
FCA می تواند برای هر نوع شیوه حمل و نقل از طریق هوایی ، پیک ، کامیون ، راه آهن ، کشتی یا به کمک چند حالت استفاده شود.
محل تحویل
محل تحویل کالا از فروشنده به خریدار در یک قرارداد فروش مطابق با قاعده FCA می تواند در هر محلی اعم از انبار فروشنده و یا جایی غیر از آن باشد. توصیه می کنیم طرفین معامله در قرارداد خود محل دقیق تحویل را ذکر کنند تا مسئولیت های طرفین مشخص باشد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق اینکوترمز ۲۰۲۰ قاعده FCA ، فروشنده مسئولیت انجام مراحل صادرات کالا را بر عهده دارد، اما در عین حال مسئولیتی در زمینه پرداخت هزینه های صادرات و واردات کالا در کشور مقصد ندارد.

FAS : مخفف اصطلاح Free Alongside Ship
تحویل کالا در کنار کشتی در مبدا . محل خاتمه ریسک فروشنده کنار کشتی در بندر است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه و بازرسی با خریدار است.

 ریسک و مسئولیت ها
مطابق قوانین FAS ، اینکوترمز ۲۰۲۰ بدان معنی است که فروشنده وقتی کالا را در کنار کشتی ( مثلاً اسکله ) در بندر تعیین شده به  خریدار تحویل میدهد تعهد خود را انجام داده است.
خریدار وظیفه بارگیری کالا های موجود و حمل و نقل آنها و سایر موارد لازم برای رسیدن کالا به مقصد نهایی را بر عهده دارد.
شیوه حمل ونقل
این قاعده تنها مختص حمل دریایی و آبراه های داخل کشور، زمانی که طرفین قصد تحویل کالا را در کنار کشتی داشته باشند به کار می رود.
محل تحویل
طرفین باید محل دقیق تحویل کالا را در بندر تعیین شده را مشخص کنند به این جهت که تا آن لحظه هزینه های حمل با فروشنده خواهد بود. بنابراین ممکن است در صورت عدم تعیین دقیق محل تحویل فروشنده در جایی که راحت تر است محموله را تحویل دهد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
در این قاعده ترخیص کالا و مراحل صادرات کالا بر عهده فروشنده است، با این وجود فروشنده مسئولیتی در قبال واردات و ترخیص کالا در کشور مقصد و هزینه های آن نخواهد داشت.

FOB : مخفف اصطلاح Free On Board
طبق قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ FOB به معنای تحویل کالا در عرشه کشتی در مبدا است.  فروشنده وقتی کالا را از روی نرده کشتی عبور داد ریسک خود را خاتمه داده‌است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل از بندر تحویل و بیمه و بازرسی با خریدار است.

ریسک و مسئولیت ها
فروشنده هنگامی که در عرشه کشتی در بندر تعیین شده محموله را تحویل می دهد، به ریسک خود خاتمه می دهد. خریدار کلیه خطرات و هزینه کالاها را از این لحظه به بعد بر عهده می گیرد.
شیوه حمل ونقل
این قاعده تنها مختص حمل دریایی و آبراه های داخل کشور، زمانی که طرفین قصد تحویل کالا را در عرشه کشتی داشته باشند به کار می رود.
محل تحویل
مطابق این قاعده تحویل کالا در عرشه کشتی در بندر تعیین شده توسط طرفین معامله صورت می گیرد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق قاعده FOB فروشنده مسئولیت انجام مراحل صادرات کالا و ترخیص آن را بر عهده دارد اما در عین حال در برابر واردات کالا در کشور مقصد هیچ گونه مسئولیتی ندارد.

گروه C – تحویل کالا در مبدا به خریدار با پرداخت کرایه حمل :
این گروه شامل اصطلاحاتی است که به موجب آن فروشنده باید مخارج کرایه را تا مقصد پرداخت نماید، ولی خطر فقدان یا خسارت و هزینه‌های اضافی بر عهده خریدار است. در این روش نوعی تقسیم مسئولیت بین خریدار و فروشنده اعمال شده‌است.

CFR : مخفف اصطلاح Cost and Freight
طبق قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ CFR به معنای هزینه و کرایه حمل تا مقصد است. C&F سابق است ولی مخصوص حمل دریایی . کالا وقتی از روی نرده کشتی عبور می‌کند ( بارگیری می‌شود ) مسئولیت فروشنده خاتمه میابد. هزینه بیمه با خریدار است. هزینه حمل با فروشنده‌است. عقد قرارداد بیمه با خریدار است. و عقد قرارداد حمل با فروشنده.

ریسک و مسئولیت ها
فروشنده کالاها را در مقصد تعیین شده بر روی عرشه کشتی تحویل می دهد و هزینه حمل بار را به بندر مقصد بر عهده دارد. خریدار کلیه خطرات مربوط به کالا را از زمان تحویل کالا روی کشتی در بندر تعیین شده بر عهده می گیرد.
شیوه حمل ونقل
این قاعده تنها برای حمل کالا به صورت دریایی و در آبراه های داخلی کاربرد دارد.
محل تحویل
کالا توسط فروشنده در عرشه کشتی بندر توافق شده به خریدار تحویل داده می شود. باید توجه داشته باشید که در CRF دو بندر به عنوان مقصد شناخته می شود، اولی بندری است که در آن کالا تحویل خریدار داده می شود به این ترتیب مسئولیت به خریدار منتقل می شود. در ادامه فروشنده کالا را به بندر دوم تحویل می دهد که به عنوان مقصد اصلی شناخته می شود. اما فروشنده باید در قرارداد طی کند که نقطه تحویل ریسک بندر اول می باشد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
فروشنده مطابق قاعده CRF باید مراحل صادرات کالا و ترانزیت را بر عهده بگیرد با این حال مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مقصد ندارد.

CIF : مخفف اصطلاح Cost , Insurance and Freight
طبق قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ CIF به معنای هزینه ، بیمه و کرایه حمل تا مقصد است. مخصوص حمل دریایی می‌باشد. کالا وقتی از روی نرده کشتی بارگیری می‌شود مسئولیت فروشنده خاتمه میابد. هزینه حمل و بیمه با فروشنده‌است. عقد قرارداد حمل و بیمه با فروشنده‌است.

ریسک و مسئولیت ها
فروشنده کالاها در عرشه کشتی بندر تعیین شده تحویل می دهد. فروشنده هزینه حمل و بیمه را به بندر مقصد را بر عهده دارد. اما ریسک کالا تنها تا زمانی که فروشنده محموله را در عرشه کشتی تحویل خریدار می دهد، بر عهده فروشنده است. فروشنده ملزم به خرید حداقل سطح بیمه است.
خریدار مسئولیت کلیه هزینه های مرتبط با بارگیری کالا در بندر مقصد و ترخیص کالاها برای واردات را بر عهده دارد.
شیوه حمل ونقل
این قاعده تنها برای حمل دریایی و آبراه های داخلی کاربرد دارد.
محل تحویل
در قاعده CIF نیز دو بندر اهمیت دارند، در بندر اول که محموله روی کشتی تحویل داده می شود ریسک کالا به خریدار منتقل می شود و اما هزینه های انتقال کالا در بندر دوم توسط فروشنده خاتمه می یابد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق این قاعده فروشنده مسئولیت ترخیص به جهت صادرات کالا را نیز بر عهده دارد اما در قبال انجام مراحل واردات کالا در کشور مقصد مسئولیتی ندارد.

CPT : مخفف اصطلاح Carriage Paid To
طبق قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ CPT به معنای تحویل با پرداخت کرایه حمل تا مقصد است. حمل مرکب ولی بیشتر برای طرق زمینی یا هوایی استفاده می‌شود. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را تحویل اولین حمل‌کننده می‌دهد خاتمه میابد. هزینه حمل با فروشنده تا نقطه معین طبق قرارداد. هزینه بیمه به عهده خریدار است. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.

ریسک و مسئولیت ها
مطابق این قاعده زمانی که فروشنده کالا را به اولین حمل کننده و در محل تعیین شده تحویل می دهد، به ریسک خود خاتمه می دهد. اما همچنان مسئولیت انتقال کالا تا مقصد نهایی اعم از هزینه کرایه را بر عهده دارد. مطابق این قاعده فروشنده مسئولیتی در قبال تهیه بیمه ندارد.
شیوه حمل ونقل
قاعده CPT برای هر نوع شیوه ی حمل و همچنین در مواقعی که از چند شیوه برای حمل کالا استفاده می شود، کاربرد دارد.
محل تحویل
مطابق این قاعده دو محل تحویل وجود دارد که اولین محل تحویل منجر به خاتمه ریسک فروشنده می شود و دومین محل تحویل به عنوان مقصد نهایی و خاتمه دهنده مسئولیت فروشنده محسوب می شود.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق این قاعده فروشنده باید مراحل ترخیص برای صادرات کالا را انجام دهد اما مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مبدا ندارد.

CIP : مخفف اصطلاح Carriage and Insurance Paid to
طبق قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ CIP به معنای تحویل با پرداخت کرایه حمل و بیمه تا مقصد است. روش حمل مرکب می‌باشد. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را به نقطه توافق شده می‌رساند خاتمه میابد. هزینه بیمه و حمل با فروشنده‌است. عقد قرارداد بیمه و حمل با فروشنده‌است. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.

ریسک و مسئولیت ها

فروشنده کالاها را به فرد حامل یا شخص دیگری که توسط خریدار تعیین شده در محل تعیین شده تحویل می دهد، و در این مرحله خطر به خریدار منتقل می شود. فروشنده مسئولیت هزینه های حمل و نقل مرتبط با تحویل کالا و تهیه پوشش بیمه به محل تعیین شده مقصد را بر عهده دارد.
در قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ مطابق قاعده CIP، فروشنده اکنون مسئولیت خرید سطح بالاتری از پوشش بیمه را بر عهده دارد.
شیوه حمل ونقل
این قاعده برای انواع شیوه های حمل و نقل و همچنین در مواقعی که بیش از یک شیوه حمل به کار می رود، کاربرد دارد.
محل تحویل
مطابق قاعده CIP دو مقصد اهمیت دارند، در مقصد اول با تحویل کالا به خریدار و یا فرد حامل ریسک به خریدار منتقل می شود، ولی فروشنده همچنان مسئولیت تحویل کالا تا مقصد دوم که مقصد نهایی محسوب می شود را بر عهده دارد.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
بر اساس این قاعده، فروشنده تنها مسئولیت ترخیص برای صادرات کالا را بر عهده دارد و در زمینه واردات کالا در کشور مقصد مسئولیتی بر عهده ندارد.

گروه D – تحویل کالا در مقصد :
شامل اصطلاحاتی است که به موجب آن فروشنده مسئول رساندن کالا به نقطه یا محل مورد توافق شده در مقصد است و فروشنده کلیه خطرات و هزینه‌ها را بر عهده می‌گیرد.

DAP : ( تحویل در محل معین ) Delivered at Place

ریسک و مسئولیت ها
فروشنده کلیه خطرات و هزینه های مرتبط با ارسال کالا به محل تعیین شده به عنوان مقصد را بر عهده دارد. DAP بدان معنی است که خریدار مسئولیت کلیه هزینه ها و خطرات مرتبط با بارگیری کالا و ترخیص گمرک برای واردات کالا به کشور مقصد مشخص شده را بر عهده دارد.
این اصطلاح حاکی از آن است که فروشنده وظیفه بارگیری کالا را نیز بر عهده دارد. فروشنده کالا های صادراتی را ترخیص می کند و کلیه خطرات و هزینه های مرتبط با تحویل کالا و بارگیری آنها را در ترمینال در بندر یا محل مقصد بر عهده دارد. خریدار مسئولیت کلیه هزینه ها و خطرات موجود از نقطه تحویل به بعد از جمله ترخیص کالاها برای واردات در کشور مقصد را بر عهده می گیرد.
شیوه حمل ونقل
این قاعده برای انواع شیوه های حمل و نقل و همچنین در جایی که انواعی از آن به صورت همزمان به کار برده می شوند، استفاده می شود.
محل تحویل
این مورد باید به صورت دقیق توسط طرفین معامله تعیین شود، چرا که مسئولیت و ریسک کالا تا لحظه تحویل بر عهده فروشنده و از آن به بعد بر عهده خریدار است و در صورتی که این محل به درستی تعیین نشود فروشنده نمی تواند مراحل حمل و انتقال را به درستی انجام دهد و ممکن است دو طرف متحمل ضرر شوند.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق این قاعده فروشنده مسئولیت ترخیص برای صادرات کالا را بر عهده دارد، اما هیچ گونه مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مقصد ندارد و این وظایف بر عهده خریدار است. در صورتی که خریدار موفق به انجام مراحل واردات کالا نشود کالا در انبار می ماند و مطابق قرارداد پرداخت ضرر و زیان متحمله بر عهده خریدار می باشد.

DPU ( تحویل در محل تخلیه شده ) Delivered at Place Unloaded
این قاعده قبلا به عنوان اصطلاح تحویل در ترمینال (DAT) شناخته شده است، اما در اینکوترمز ۲۰۲۰ به نام (DPU) تغییر نام یافته است زیرا خریدار و فروشنده ممکن است بخواهند كه تحویل كالاها در جایی غیر از ترمینال اتفاق بیفتد.

ریسک و مسئولیت ها
فروشنده کلیه خطرات و هزینه های مرتبط با تحویل کالا و تخلیه کالا در محل مقصد را بر عهده دارد. مسئولیت کلیه هزینه ها و خطرات موجود از لحظه تخلیه بار در محل مقصد تعیین شده نهایی به بعد از جمله ترخیص کالا ها برای واردات در کشور مقصد بر عهده خریدار خواهد بود.
شیوه حمل ونقل
این قاعده برای انواع حمل و نقل و در جایی که از چند روش حمل و نقل استفاده می شود، کاربرد دارد.
محل تحویل
محل تحویل کالا و مقصد نهایی باید به دقت توسط طرفین معامله تعیین شود، چرا که مسئولیت و‌ ریسک کالا تا پایان تخلیه آن در مقصد نهایی بر عهده فروشنده است و این مورد باید به طور واضح مشخص شود.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
مطابق قاعده DPU ترخیص برای صادرات کالا بر عهده فروشنده می باشد و اما هیچ مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مقصد ندارد.

DDP ( تحویل کالا در مقصد با پرداخت عوارض گمرکی واردات ) Delivered Duty Paid
طبق قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ قاعده DDP به این معنی است که فروشنده کلیه خطرات و هزینه های مرتبط با ارسال کالا به محل مقصد تعیین شده را برای بارگیری و ترخیص برای واردات بر عهده دارد.

ریسک و مسئولیت ها
مطابق این قاعده تمامی مسئولیت ها و ریسک ارسال کالا در محل مقصد تعیین شده توسط دو طرف بر عهده فروشنده است و از آن به بعد ریسک و مسئولیت ها به خریدار منتقل می شود.
شیوه حمل ونقل
این قاعده برای هر نوع شیوه حملی کاربرد دارد و همچنین برای مواردی که به شیوه های مختلف کالا را منتقل می کنند نیز کاربرد دارد.
محل تحویل
این مورد نیز باید به دقت توسط طرفین معامله تعیین شود. با توجه به این نکته که تا زمان ترخیص کالا برای واردات تمامی هزینه ها و مسئولیت ها بر عهده فروشنده است، تعیین دقیق این مورد می تواند از بروز اختلاف و زیان جلوگیری کند.
تشریفات گمرکی صادرات کالا
در این قاعده علاوه بر اینکه فروشنده مسئولیت ترخیص برای صادرات کالا را بر عهده دارد، همچنین مسئولیت پرداخت هزینه گمرکی ترخیص کالا برای واردات در کشور مقصد و ترخیص آن را نیز بر عهده دارد. بنابراین مطابق این قاعده فروشند بیشترین مسئولیت را بر عهده می گیرد.

سوالات متداول